Laat inwoners écht meepraten

Samen werken in de gemeente Wierden - pijler toekomstgericht
Tijdens de raadsvergadering op 31 mei hebben we het gehad over meedoen en meepraten door inwoners. Het college van burgemeester en wethouders heeft namelijk de Participatie- en inspraakverordening klaar.  De bedoelingen waren goed, maar het is niet geworden wat wij ervan hadden verwacht, want inwoners hebben niet de mogelijkheid gehad om mee te praten.

door Colin Kok

“Participatie, actieve deelname, het ergens aan mee doen, een aandeel hebben in, zomaar wat betekenissen van het woord participatie. Als we kijken naar deze verordening (=document met regels), vallen ons een aantal dingen op.

Er is een werkgroep geweest met leden van verschillende partijen, ambtenaren en specialisten van buiten. In totaal zijn er drie bijeenkomsten geweest, waarbij veel ideeën naar voren zijn gebracht. Na een periode van stilte zijn de opmerkingen vanuit de werkgroep verwerkt. Vervolgens hebben is het document verder geschreven door ambtenaren.

De bedoelingen waren ongetwijfeld goed, maar het is niet geworden wat wij voor ogen hadden. Het hele proces over betrekken van inwoners is doorlopen met dit als resultaat. Maar wie zijn er hierbij niet betrokken geweest? Onze inwoners. Dat vonden en vinden wij raar. We hebben dit ook eerder gemeld in de werkgroep, maar daar is helaas niks mee gedaan. Dat is natuurlijk erg jammer. Graag willen wij van het college weten waarom dit niet is gebeurd.

‘We vinden het raar dat inwoners niet mee mochten praten over deze verordening’

Écht meedoen
Waar wij anders naar kijken is de tekst bij ‘participatieproces’ (hoofdstuk 2: inwonersparticipatie, pagina 5), vooral als het gaat om het niveau van participatie (meedoen). Zelfbeheer bijvoorbeeld, is volgens ons per definitie geen participatie.

Onze inwoners mogen meebeslissen, maar waarover? Een plan dat de gemeente al heeft ingevuld en waar inwoners alleen ja of nee op mogen antwoorden? Maar wat je doe je als inwoner als je de grote lijnen niet goed vindt?

Bij raadplegen ligt het plan er al en kan je het advies als college naast je neerleggen. Dit is geen participeren, want op deze manier betrek je inwoners niet echt.

Raadslid Colin Kok uit Wierden
Raadslid Colin Kok

Dus: het échte meedoen mist. Inwoners moeten vanaf het begin kunnen meepraten door middel van burgerpanels. Deze mensen worden willekeurig gekozen om te voorkomen dat altijd dezelfde inwoners meedoen. Daarna ga je als raad voorwaarden vaststellen, waar het panel mee aan de slag kan. Hierbij valt te denken aan:

  • Welke ambtenaren en experts kunnen we toevoegen aan het panel om te helpen met onderwerpen?
  • Wat is budget?
  • Hoeveel tijd kost het?
  • Wat zijn de verwachtingen?
  • Wat is er verder nog nodig?

 

Exits
In het document zien wij hier en daar zogenaamde exits staan, waarmee toch andere keuze gemaakt kunnen worden. Als het volledige participatieproces goed is verlopen met de voorwaarden die door de raad zijn gemaakt en de uitkomst aan de wet voldoet, dan kan het niet zo zijn dat het niet wordt overgenomen.

Want dan neem je het proces en inwoners niet serieus. Dan hadden we hen ook niet hoeven vragen. Daarom is het belangrijk om in het begin goed te checken:

  • Of alles klopt
  • Of alle tools (hulpmiddelen) aanwezig zijn

Écht vertrouwen in onze inwoners vinden wij heel belangrijk’

Dat is natuurlijk spannend. Loslaten is moeilijk, maar écht vertrouwen in onze inwoners en een goed proces is heel belangrijk. Uiteindelijk kiest de raad en college van burgemeester en wethouders bij welke onderwerpen wij de hulp van onze inwoners gaan inschakelen.

Right to Challenge
Inwoners hebben het recht om de gemeente uit te dagen als zij iets beter kunnen doen. Dit uitdaagrecht (right to challenge) mogen we veel meer en duidelijker naar buiten brengen, zodat inwoners ook daadwerkelijk weten dat zij hier gebruik van kunnen maken. Communicatie hierover is heel belangrijk en onmisbaar.

Ideeën van inwoners
Wij kijken ook heel ander naar het onderdeel ideeën van inwoners oftewel inwonersinitiatieven (hoofdstuk 5, pagina 10/11). Wij vinden dat de drempel voor inwoners nu veel te hoog is om een voorstel op de agenda van de gemeenteraad te krijgen. Ook zijn de kaders (voorwaarden) veel te afstandelijk en nodigen niet uit tot het doen van voorstellen.

‘Wij zien liever een motiemarkt waar raadsleden samen met inwoners kijken naar hun ideeën’

Wij zien liever een motiemarkt waar raadsleden samen met inwoners kijken naar hun ideeën / plannen en daar vervolgens mee aan de slag gaan. Om het vertrouwen in de politiek terug te winnen, moeten we meer organiseren met onze inwoners om onze gemeente mooier te maken. In de verordening staat nu alleen dat inwoners dit mag en wat zij ervoor moeten doen. Bij een motiemarkt werken inwoners en raadsleden samen van begin tot eind. Omdat wij graag een motiemarkt zien in onze gemeente, doen wij een voorstel hiervoor.

Onze vragen

  • Waarom is de verordening vooral op hoofdlijnen? Waarom spreken we niet onze ambities (doelen) niet uit in dit stuk?
  • We hebben op 30 mei een technisch overleg gehad over de Omgevingswet. Hierin kwam onder meer naar voren dat sommige verordeningen beleidsarm (=weinig regels) werden overgenomen naar de nieuwe wet om later aanpassingen te doen. Is dat bij dit document ook zo?

Kortom, wij hebben aardig wat op- en aanmerkingen op deze verordening. We denken dat dit anders moet door inwoners vanaf het begin te laten meedoen.

Omdat wij anders aankijken tegen een aantal heel belangrijke punten, stemmen wij tegen. Nogmaals: wij zijn niet tegen het meedoen/meepraten van inwoners en voorstellen door inwoners, maar wel tegen deze verordening zoals deze nu is.

Deel dit artikel!
Facebook
Twitter
LinkedIn