'Samen een mooie plek onder de zon'

Raadslid Roselien Slagers-Bekhuis van Progressief Wierden
Als je de krant leest, de tv aanzet of berichten volgt op sociale media dan lijkt het net alsof inwoners op heel veel punten lijnrecht tegenover elkaar staan. Maar is dat wel zo?
Polarisatie, zoals deze conflicten worden genoemd, is volgens Van Dale de vorming van tegenstellingen, van uitersten, van tegengestelde polen.
Tegenstellingen uitmeten
Er zijn partijen en mensen die er genoegen aan beleven om deze tegenstellingen breed uit te meten en te verkondigen. Een voorbeeld is president Trump die zichzelf te schande maakt door het niet eens te zijn met de uitreiking van de Amerikaanse filmprijs, de Oscar, voor beste film aan de Zuid-Koreaanse productie Parasite van regisseur Bong Joon-ho.
Wat dichterbij huis beschreef Thierry Baudet drie controleurs van de NS als vier Marokkanen die zijn dierbare vriendinnen lastigvielen. En nog erger: hij zegt ook dat Europa vluchtelingen ophaalt uit Afrika om op die manier de nationale identiteit te verzwakken.
Een thuis
Maar als ik in mijn eigen omgeving kijk, willen heel veel mensen hetzelfde. ‘Een eigen huis, een plek onder de zon en altijd iemand om je heen die van je houden kon’, zoals René Froger het ooit zong.  We willen allemaal een thuis, een baan die bij je past, een gezin dat er altijd voor je is, gezondheid voor alle dierbaren, vrienden, schone lucht en als het even kan op vakantie. Dat lijkt voor veel mensen haalbaar, helaas is dat is niet voor iedereen het geval. Maar een aantal van deze zaken liggen voor de meesten van ons binnen handbereik.
Waarom vechten we elkaar dan de tent uit over onder meer de kleur van Zwarte Piet, over mogelijk racisme tijdens carnaval, over boeren in de stikstofdiscussie, over wie in Nederland mag wonen? Zelfs over de naam van een gebakje, waarvan de bakker en een grote keten de naam hebben veranderd van bijvoorbeeld moorkop in roomsoes. In de media is dit uitgesponnen als een zaak van nationaal belang.
Uitgaan van overeenkomsten
Laten we bekijken wat we gemeen hebben en uitgaan van overeenkomsten in plaats van tegenstellingen. Laten we bekijken hoe de landbouw naast Natura 2000-gebieden kan bestaan en welke mensen we willen onderbrengen in Nederland. En hoe we samen kunnen zorgen voor voldoende huizen voor elke doelgroep: rijk, minder rijk, jong, oud, gezond en niet gezond.
Laten we een werkplek bieden aan iedereen die zich niet op eigen kracht kan redden. Iedereen een mooie plek, maar wel samen onder de zon als het even kan.
Artikel van Roselien Slagers in weekkrant De Driehoek van 25 februari 2020